Wanneer een werknemer wordt ontslagen, heeft hij of zij in sommige gevallen recht op een ontslagvergoeding. Dit is een financiële compensatie voor het verlies van werk en inkomen. Maar wanneer moet deze ontslagvergoeding betaald zijn? In dit artikel gaan we dieper in op deze vraag en bespreken we de regels en voorwaarden rondom de betaling van een ontslagvergoeding.
Wettelijke regels rondom ontslagvergoeding
De wettelijke regels rondom ontslagvergoeding zijn vastgelegd in de Wet Werk en Zekerheid (WWZ). Deze wet is sinds 1 juli 2015 van kracht en heeft als doel om het ontslagrecht te vereenvoudigen en te moderniseren. In de WWZ is bepaald dat een werknemer recht heeft op een transitievergoeding bij ontslag, tenzij er sprake is van ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van de werknemer.
De hoogte van de transitievergoeding is afhankelijk van het aantal dienstjaren en het salaris van de werknemer. Voor elk dienstjaar geldt een vergoeding van 1/3 maandsalaris, met een maximum van €83.000 of een jaarsalaris als dat hoger is dan €83.000. Voor werknemers van 50 jaar en ouder die langer dan 10 jaar in dienst zijn, geldt een overgangsregeling.
De werkgever is verplicht om de transitievergoeding te betalen binnen een maand na het einde van het dienstverband. Dit geldt ook als de werknemer zelf ontslag neemt of als het dienstverband eindigt door het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd.
Afwijkende afspraken in de arbeidsovereenkomst
In sommige gevallen kan er in de arbeidsovereenkomst worden afgeweken van de wettelijke regels rondom ontslagvergoeding. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn als er sprake is van een cao of als er individuele afspraken zijn gemaakt tussen werkgever en werknemer.
Als er in de arbeidsovereenkomst of cao andere afspraken zijn gemaakt over de hoogte en betaling van de ontslagvergoeding, dan gelden deze afspraken. Het is wel belangrijk dat deze afspraken schriftelijk zijn vastgelegd en dat de werknemer hiermee heeft ingestemd.
Ontslag met wederzijds goedvinden
Soms wordt een dienstverband beëindigd met wederzijds goedvinden. Dit betekent dat werkgever en werknemer samen afspraken maken over het beëindigen van het dienstverband. In dit geval kan er ook een ontslagvergoeding worden afgesproken.
De hoogte en betaling van de ontslagvergoeding worden dan vastgelegd in een vaststellingsovereenkomst. Het is belangrijk dat deze overeenkomst zorgvuldig wordt opgesteld en dat beide partijen hiermee instemmen. Als de werknemer niet akkoord gaat met de vaststellingsovereenkomst, dan kan hij of zij het dienstverband voortzetten.
De werkgever is verplicht om de ontslagvergoeding binnen een maand na het einde van het dienstverband te betalen, tenzij er andere afspraken zijn gemaakt in de vaststellingsovereenkomst.
Conclusie
Als een werknemer wordt ontslagen, heeft hij of zij in sommige gevallen recht op een ontslagvergoeding. De hoogte van deze vergoeding is afhankelijk van het aantal dienstjaren en het salaris van de werknemer. De werkgever is verplicht om de ontslagvergoeding binnen een maand na het einde van het dienstverband te betalen, tenzij er andere afspraken zijn gemaakt in de arbeidsovereenkomst of vaststellingsovereenkomst.
Het is belangrijk dat werkgever en werknemer zorgvuldig omgaan met de afspraken rondom ontslagvergoeding en dat deze afspraken schriftelijk worden vastgelegd. Zo kunnen eventuele misverstanden en conflicten worden voorkomen.